Η ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η πολιτεία απόψε
έχει γυαλίσει τα δόντια της.
Φοράει όπιουμ
κάτω από συνθετικό γουναρικό
και ψωνίζεται από Συγγρού μέχρι Σαρωνίδα.
Γιατί να σε ξέρει;
Κι αν σε ήξερε γιατί να σε θυμάται;
Η παγωμένη σάρκα σου
στο τσιγγέλι των αζήτητων.
Δωμάτιο σκοτεινό.
Νικοτίνη και φαινοθειαζίδη.
Μαραμένα ροζ τριαντάφυλλα στο νεροπότηρο.
Σκορπισμένα περιοδικά ποικίλης ύλης.
Τα μάτια σου ανήμπορα να τρυπήσουν
τους λεκιασμένους τοίχους. . .
Καλύτερα έτσι.
Να μη δεις τα φώτα που τώρα τρέμουν ηδονικά
μα σε λίγο θα 'ναι όπως το λιωμένο χιόνι
πάνω στο χώμα. . .
Είναι ώρα να καλέσεις τους φίλους σου.
Όσοι απόμειναν.
Θα 'ρθουν.
Το μπουκάλι άνοιξε.
Μοίρασε τσιγάρα στο τραπέζι.
Πριν σημάνουν μεσάνυχτα ξεκλείδωσε την πόρτα.
Αλλά
πες τους να 'ρθουν από τον πίσω δρόμο.
Να μη δουν τη λεωφόρο.
Γιατί θα κουραστείς με λόγια να εξηγήσεις. . .
Αρκετά περίμενε ο Πήγασος
μακρυά
στην άλλη πολιτεία να σας πάει.
Άρης Ταστάνης, Νυχτερινές Στάσεις, εκδ. Διογένης, 1985.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου