[...]
Ένα παράπονο ίσως
του λουλουδιού που δεν μυρίστηκε
του μουσικού που δεν τον άκουσε κανένας.
[...]
Ένα παράπονο ίσως
του λουλουδιού που δεν μυρίστηκε
του μουσικού που δεν τον άκουσε κανένας.
[...]
Σαν άχνα ένα χάδι όταν φύσαγε η κουρτίνα
προς το βράδυ ανεμίζοντας την αναπνοή του νυχτολούλουδου.
Κι έτσι συνεχίζονταν η ζωή κι ας μην ξέραμε
γιατί η αγάπη συγχρονίζεται στην ατμόσφαιρα όλων των
ανθρώπων.
Δανάη-Ουρανία Σκεύη, συλλογή "Δορυφόρος - Έκλαμψη - Πρωτοαστέρας", εκδ. Εκάτη, 2006.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου