ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ
Ποια αρχή, ποιο τέλος αποζητά ο ποιητής
με στίχους να περιγράψει;
Μοιάζει πολυτέλεια
η ποιητική στην εποχή μας
κρυμμένη στις γωνιές των δρόμων
δεν αφορά σχεδόν κανέναν αναγνώστη,
κανένα πνεύμα, καμιά ψυχή.
Ο κόσμος φαντάζει κενός
μέσα στην τρέλα και την αγωνία
προσπαθεί ν' αγκιστρωθεί από κάπου,
να επιβιώσει, διψασμένος για στιγμές ευτυχίας.
Ψάχνει το λόγο, μα το λόγο
δεν τον κατανοεί, για να πάρει κουράγιο
παρηγοριά, χαρά και συγκίνηση.
Και αν κάποτε αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε,
ξεχάστηκε κι αυτό.
Δεν έχει καμία σημασία πια.
Σταμάτης Φίφης, "Η παρέλαση της αθωότητας", εκδ. Εκάτη, 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου