ΑΜΦΙΑΡΕΙΟΝ
(απόσπασμα)
Τα συντρίμμια του μυαλού μου
πάνω στη σκηνή
σφίγγουν σαν εξόριστοι
την ενότητα με το ζεστό κορμί σου
και μέσα από ρόλους που με διχάζουν
τα λόγια μου σού δίνω
να με πλησιάσεις.
Η φωνή σου
μέσα απ' το αποξενωμένο σώμα μου
γυρνά πάνω στα κενά διαζώματα
και τα κιονόκρανα
ώσπου να με φέρει πίσω.
Η πόλη βουλιάζει μέσ' την ασώματη σκιά σου
το νήμα κομμένο
εσύ
μέσα στο κορμί μου
ξένη
και μερικές φορές δική μου.
Η διανομή του έργου μάς χωρίζει
κι ο γερο-φύλακας στην Πύλη
μάς οπλίζει
μέσ' την παράσταση απελπισμένος
το χέρι σου δεν βρίσκω πια
και συ
στην Εικοστή Πρώτη πράξη της Λογικής
χωρίς τον ξεναγό
θα μ' αρνηθείς.
Αντρέας Πανταζής, Ήλιον, Κρυπτόν και Ξένον, εκδ. Ελεύθερος Τύπος, 1984.
*Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι του Βασίλη Σολιδάκη
