Ηλίας Σιμόπουλος

Το Τραγούδι που Αρνιέσαι 


Τα μάτια δειλά
σαν κάτι που λάμπει και υποτάσσεται
στις φλόγες της καιόμενης βάτου

Ώρες πνιγηρές και η καρδιά
ένας ικετευτικός λαιμός που κλαίει

Εγκαταλειμμένα δέντρα
δέχονται τις μαχαιριές των κεραυνών

Ο ουρανός σπέρνει πυρκαγιές
κι ένα γαλάζιο φως αναδύεται

Θα 'ρθει το τραγούδι που αρνιέσαι
εαρινή γιορτή στο έκπληκτο σώμα

Ο καιρός δεν ανήκει μόνο στη θλίψη


Ηλίας Σιμόπουλος, Πέτρες, εκδ. Γκοβόστη, 1992.

*Ο πίνακας είναι του Βασίλη Προκόπου