*Συνέχεια αξιόλογης ποίησης με τον Κέννεθ Πάτσεν (Kenneth Patchen). Από την ανθολογία αμερικανικής ποίησης του εικοστού αιώνα του Γιάννη Λειβαδά (εκδ. Ηριδανός, 2007).
Ποιμενικό
Το περιστέρι περπατά με λασπωμένα πόδια
πάνω στα πράσινα στεφάνια της αμυγδαλιάς,
με τα φτερά του θέρμη αλειμμένα
όπως το μέλι
που σταλάζει τεμπέλικα κάτω απ' την σκιά...
Όποιος και να στεκόταν μέσα σ' αυτό το περιβόλι,
τόσο πλημμυρισμένο με ύπνο και γαλήνη,
δύσκολα θα μπορούσε να προσέξει τον λόφο
εκεί κοντά
με τα τρία παράξενα ξύλινα κλαδιά του
υψωμένα πάνω από ένα πλήθος ακίνητων ανθρώπων
– πάνω από τα κράνη των στρατιωτών του Πιλάτου
που άστραφταν σαν ασημένια δόντια στον ήλιο.
Ποιμενικό
Το περιστέρι περπατά με λασπωμένα πόδια
πάνω στα πράσινα στεφάνια της αμυγδαλιάς,
με τα φτερά του θέρμη αλειμμένα
όπως το μέλι
που σταλάζει τεμπέλικα κάτω απ' την σκιά...
Όποιος και να στεκόταν μέσα σ' αυτό το περιβόλι,
τόσο πλημμυρισμένο με ύπνο και γαλήνη,
δύσκολα θα μπορούσε να προσέξει τον λόφο
εκεί κοντά
με τα τρία παράξενα ξύλινα κλαδιά του
υψωμένα πάνω από ένα πλήθος ακίνητων ανθρώπων
– πάνω από τα κράνη των στρατιωτών του Πιλάτου
που άστραφταν σαν ασημένια δόντια στον ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου