Βογαζιανός - Ροΐδης

*Η πόλη ως διάσταση ανάγνωσης του κόσμου και ως σύμβολο - μια ακούσια ποιητική συνομιλία 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Αργά, ηδονικά με δεξιοτεχνία 

βυθίζει ο πάνθηρας τα νύχια του 

στο υπογάστριο της πόλης

τη μέρα είν' αόρατη η ψυχή μας 

τη νύχτα όμως φωσφορίζει στο σκοτάδι 

και είν' αυτή που ακούει το λυγμό της πόλης

καθώς τη βρέχουνε τα δάκρυα της 

και η μόνη που καταλαβαίνει το παράπονό της 

γι' αυτή την έλλειψη πρωτοτυπίας στο θάνατό της 

και όλες τις κοινοτοπίες που την πνίγουν. 

Ευάγγελος Βογαζιανός, <<Αναφανδόν>>, Αθήνα, 1983.

ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ

Γίνανε όσα γίνανε

Και όμως - η βαρετή πίεση -

Παραμένει ακόμα ολόιδια η ζωή

Το ισχύων πολίτευμα

Τεράστιο βήμα νεκρών ανθρωποτήτων

Η άσκηση του τέλους

Μάρτυρας πρωταρχικού κινήτρου

Βιασμός σε ανοιχτό δωμάτιο

Τυφλότητα και νηφάλιοι νόμοι

Ο επιζών διαμαρτύρεται

Οι παλιές πόλεις σε συναγερμό

Άκρως ερωτικές

Δίχως κατοίκους.

Στέλιος Ροΐδης, <<ΚΟΣΜΟΙ>>, εκδ. Image, 2019.

**Φωτογραφίες: Κατερίνα Ζησάκη