Μπέσιος - Πώς πρέπει να τρώγεται ο χρόνος

Πώς πρέπει να τρώγεται ο χρόνος

Ο χρόνος τρώγεται φρέσκος
χωρίς δεύτερη σκέψη
τη στιγμή που σκάει
με τ' αγκάθια, τους σπόρους
και τα φλούδια του
τη στιγμή που το μελάνι του
λεκιάζει πρόσωπα και χάρτες.
Ο χρόνος τρώγεται φρέσκος
ζεστός
με το αίμα
τη θλίψη και το ψέμα του
με τις υπόκωφες χαρές
με το ηχηρό του
χειροκρότημα.

Κι όταν τα δόντια του
οργιάζουν εντός σου
κι όταν έχει προλάβει
ν' αδειάσει τους αριθμούς
απ' το ρολόι σου - ιδιαίτερα
τότε - ο χρόνος
τρώγεται φρέσκος και ζεστός...
Αλλιώς... σε κομματιάζει
η νοσταλγία.

~*~

Μειδίαμα 

Απαλή
τρυφερή λεπίδα
αμήχανη χαράζεις διαφυγή
όταν ο χάρτης ασφυκτιά
στα όριά του.
Υβρίδιο σπασμού κι ανάσας
ταπεινώνεις θριάμβους
με το ελάχιστο φως σου.
Μαγικά απ' την καταστροφή
τον ήχο αφαιρείς.
Το Κακό
υποχωρεί σε άμπωτη
και σιωπηλό
τα όπλα αποθέτει.

Τάσος Μπέσιος, Φυλακές απόπειρες, εκδ. Εκάτη, 2016.

*The Dresden Dolls (band)