Φορώντας το γάντι,
κρατώντας το ρόδο, με σύμβολο
στο μέτωπο, πάνω από ράγες
και δίπλα στη θάλασσα, σα νύχτα
ροκάνισε το ξύλο, περπάτησε
στον γαλάζιο διάδρομο.
Β. Κ.
Μάρτιος 2025
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μιχάλης Χελιώτης
Το κορμί μου γέμισε βρύα Ξύνομαι ν απαλλαγώ Και τότε ανάβει εντός μου Μια κάψα, μια πυρκαγιά έρωτα. Που πάει; Υπομονή. Θα έρθει το φθινόπωρο...
-
Η οντολογική εμπειρία του χώρου και του χρόνου στην ποίηση του Τάσου Μπέσιου με αφορμή μια ηρακλείτεια ανάγνωση του ποιήματος «Το βασίλειο τ... -
"Ποίηση είναι η τέχνη που μπορεί (και υποχρεούται) να φωτίσει με παράδοξες αστραπές και να σκεπάσει με πέπλα πολυτελή και αραχνοϋφαντ... -
Φωτογραφία κουνημένη Τον χτενίζουν στο ύπαιθρο Αυτός χτυπά παλαμάκια Και σκανδαλίζεστε. Είναι κισσός που μουρλάθηκε Έχει φοβία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου