Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Ανδρέας Κ. Οικονόμου

Αρχιτεκτονική

Λησμονημένα, παραπεταμένα χρώματα,
τ' ασημοκάστανα, τα σκούρα γαλανά του δειλινού,
τα φωσφορίζοντα τα χρυσοκόκκινα της νύχτας.

Και να μην ξεχνάς τις πικροδάφνες της αυγής
τη δροσερή εκείνη ώρα.

Δροσερά τα χείλη της αγάπης σου.

Ποιος ακουμπάει τη βαριά ανάσα του
στο όνειρό σου;

Ανδρέας Κ. Οικονόμου, Το χρυσό φεγγάρι, εκδ. Εκάτη, 2000.

*Ο πίνακας είναι του εικαστικού Ανδρέα Γιαννούτσου 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ένα κείμενο του Νίκου Σκαραμαγκά για "Το βασίλειο της Σιωπής" του Τάσου Μπέσιου

Η οντολογική εμπειρία του χώρου και του χρόνου στην ποίηση του Τάσου Μπέσιου με αφορμή μια ηρακλείτεια ανάγνωση του ποιήματος «Το βασίλειο τ...