Η ομορφιά σου
απλώνεται
καθώς μιλάς
καθώς κινείσαι
ζεις και αναπνέεις
παλιές φωτογραφίες ρέπλικες
με ένα σπίτι λευκό
το τσιμέντο να καίει
καλοκαίρι
δυο ψάθινα καθίσματα στο πλάι
μεσημέρι
ένα καράβι φεύγει
χάνεται
μαζί του διασχίζω
μια μουδιασμένη πόλη
αναζητώντας
– ίσως ακολουθώντας –
τα άτυπα
αόρατα
ίχνη σου
αυτός ο συνδυασμός
πραγματικότητας και φαντασίας
ισορροπεί
υπερβαίνει
την ασχήμια των ημερών.
*Το παραπάνω ποίημα μελοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2017 από το συνθέτη Διονύση Μπουκουβάλα.
https://soundcloud.com/dionysis-boukouvalas/vnf3d1vha2cs
https://soundcloud.com/dionysis-boukouvalas/vnf3d1vha2cs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου