Σάββατο 25 Απριλίου 2020
Το απέναντι κάθισμα
Δείγμα γραφής από τη δεύτερη ποιητική συλλογή μου, «Το απέναντι κάθισμα» (εκδ. Εκάτη), που μόλις κυκλοφόρησε.
*Από το ιστολόγιο "Το τρένο της ποίησης".
Κυριακή 15 Μαρτίου 2020
Σταύρος Ζαφειρίου
Εωθινόν
Κάθε φορά που κατεβάζει ο κυνηγός ένα πουλί
κάτι επαναλαμβάνεται στον χρόνο.
Δεν είναι μόνον η ηχώ της ντουφεκιάς,
(το αίμα ράβει σαν κλωστή την ενδυτή του αέρα)
μα και η πτώση της ζωής που κάνει κύκλους.
Που κάνει κύκλους, κύκλους, κύκλους,
κύκλους, κύκλους,
το άβατο ξετυλίγει τ' ουρανού,
τυλίγοντας του εωθινού τα μετακόσμια ξόρκια.
Κάθε φορά που κατεβάζει ένα πουλί ο κυνηγός,
μες στον καθρέφτη του πρωινού
αποτραβιέται ο χρόνος.
Έξω αφήνει μόνο μια στιγμή
μετέωρη, σαν κόκκινο φτερό,
πάνω απ' το σώμα.
Μια ολομόναχη στιγμή,
ν' αντανακλά τον θάνατο στο σώμα.
Σταύρος Ζαφειρίου, Σώματος Λόγος, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2004.
Σάββατο 14 Μαρτίου 2020
Ανδρέας Αγγελάκης
ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ
Κοιτάζοντας τα φθαρμένα του παπούτσια συλλογίστηκε.
Στην μελαγχολία αποκαλύπτεται ο θεός·
όλα εκείνα τα σύννεφα που φεύγουν
ή έρχονται στα όνειρά μας
ευγενικά ραντίζοντας τον ύπνο μας
είναι μηνύματ' ασφαλή και σπάνια ξεγελούν.
Η θλίψη για το εύθραυστο των πραγμάτων
τροφοδοτεί την πίστη μας, ιδίως τη νύχτα,
όταν κουράζονται στις συνδιαλλαγές τους οι άνθρωποι
και μένουν σκυφτοί, μη περιμένοντας τίποτα.
Ανδρέας Αγγελάκης, Ο πρίγκιπας των κρίνων, β' έκδοση, Αθήνα, 1980.
Κοιτάζοντας τα φθαρμένα του παπούτσια συλλογίστηκε.
Στην μελαγχολία αποκαλύπτεται ο θεός·
όλα εκείνα τα σύννεφα που φεύγουν
ή έρχονται στα όνειρά μας
ευγενικά ραντίζοντας τον ύπνο μας
είναι μηνύματ' ασφαλή και σπάνια ξεγελούν.
Η θλίψη για το εύθραυστο των πραγμάτων
τροφοδοτεί την πίστη μας, ιδίως τη νύχτα,
όταν κουράζονται στις συνδιαλλαγές τους οι άνθρωποι
και μένουν σκυφτοί, μη περιμένοντας τίποτα.
Ανδρέας Αγγελάκης, Ο πρίγκιπας των κρίνων, β' έκδοση, Αθήνα, 1980.
Κυριακή 1 Μαρτίου 2020
Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020
Κώστας Ρεούσης
ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ
ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΑΣ
φυσάει γεράκια στον κόλπο της Αυδήμου εμφα-
νίζοντας νερολέοντες στ' άσπιλο μάτι ξημερώνει
ο φλοίσβος ηχοκράτορας η σελήνη δύεται θαλάσ-
σια έναν κρυφό της έρωτα ένας ψαράς κι οι γλά-
ροι του τοποθετούνται στην όραση η μάνα μ' όλα
της τα μποφόρ χαϊδεύει τα ματοτσίνορα σύνορα
τα φρύδια της τεθλασμένες βεβαιότητες καταγρά-
φουν στην κόρη βογκητά χαλαμάντουρων σέρνουν
άβγαλτες ψυχές στο τσίρκο του σύμπαντος ό,τι ορί-
ζει ο άνθρωπος τρέφεται τοκογλυφικά από τους
πράκτορες του Άδη η ουράνια επικοινωνία δεν
χολοσκάζει με δήθεν χαφιέδες δορυφόρους καγχά-
ζει γλιστρώντας αυστηρά στον ύπνο ποιητών που
άνεργοι ζητιάνοι γυρίζουν τις τσαρλατάνικες μα-
ντείες τα βερίκοκα σκαλοπάτια τσιμεντώνουν τον
καρπό μιας πυρωμένης κατασκευής ασιατικές προ-
φορές χωνεύουν παράφωνα ακατάληπτες προσευ-
χές κατεβασμένες σιδεριές εγκυμονούν μολύβι μία
ξυσμένη στρατιά αφαιρεί το ουρλιαχτό του ωκεα-
νού ταφικά υλικά λαξεύουν την άνοδο της αναπό-
φευκτης πτώσης αχερούσιες πλεύσεις φανερώνουν
απρόσμενα μια μέγκενη κλειτορίδα όπως η συκιά
αγκαλιάζει το φοίνικα κι οι γάτες χαριεντίζονται
στα γόνατά του η θηλυκή κίνηση των δαχτύλων
επιτρέπει στον άνεμο να σαυρώνει την πλάτη απο-
φεύγοντας καλοτοπιές ή αντωνυμίες
Κώστας Ρεούσης, Ο κρατήρας του γέλιου μου, εκδ. Φαρφουλάς, 2009.
ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΑΣ
φυσάει γεράκια στον κόλπο της Αυδήμου εμφα-
νίζοντας νερολέοντες στ' άσπιλο μάτι ξημερώνει
ο φλοίσβος ηχοκράτορας η σελήνη δύεται θαλάσ-
σια έναν κρυφό της έρωτα ένας ψαράς κι οι γλά-
ροι του τοποθετούνται στην όραση η μάνα μ' όλα
της τα μποφόρ χαϊδεύει τα ματοτσίνορα σύνορα
τα φρύδια της τεθλασμένες βεβαιότητες καταγρά-
φουν στην κόρη βογκητά χαλαμάντουρων σέρνουν
άβγαλτες ψυχές στο τσίρκο του σύμπαντος ό,τι ορί-
ζει ο άνθρωπος τρέφεται τοκογλυφικά από τους
πράκτορες του Άδη η ουράνια επικοινωνία δεν
χολοσκάζει με δήθεν χαφιέδες δορυφόρους καγχά-
ζει γλιστρώντας αυστηρά στον ύπνο ποιητών που
άνεργοι ζητιάνοι γυρίζουν τις τσαρλατάνικες μα-
ντείες τα βερίκοκα σκαλοπάτια τσιμεντώνουν τον
καρπό μιας πυρωμένης κατασκευής ασιατικές προ-
φορές χωνεύουν παράφωνα ακατάληπτες προσευ-
χές κατεβασμένες σιδεριές εγκυμονούν μολύβι μία
ξυσμένη στρατιά αφαιρεί το ουρλιαχτό του ωκεα-
νού ταφικά υλικά λαξεύουν την άνοδο της αναπό-
φευκτης πτώσης αχερούσιες πλεύσεις φανερώνουν
απρόσμενα μια μέγκενη κλειτορίδα όπως η συκιά
αγκαλιάζει το φοίνικα κι οι γάτες χαριεντίζονται
στα γόνατά του η θηλυκή κίνηση των δαχτύλων
επιτρέπει στον άνεμο να σαυρώνει την πλάτη απο-
φεύγοντας καλοτοπιές ή αντωνυμίες
Κώστας Ρεούσης, Ο κρατήρας του γέλιου μου, εκδ. Φαρφουλάς, 2009.
Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020
Δύο ποιήματα του Wols
54
Το σύμπαν φανερώνεται
μέσα από ατέλειωτους κύκλους,
όλα τα στοιχεία κινούνται κυκλικά•
για να πεισθείς κοίταξε το νερό
ο κόσμος υπάρχει μέσα από ρυθμούς.
~*~
55
Αδιαφορώ αν ο Θεός
παριστάνεται με κύκλους
ή με μια ευθεία γραμμή•
δε γίνεται όμως
να παριστάνεται με πρόσωπα.
Wols, Ποιήματα και Αφορισμοί, εκδ. στιγμή, β' έκδοση, 2002.
Το σύμπαν φανερώνεται
μέσα από ατέλειωτους κύκλους,
όλα τα στοιχεία κινούνται κυκλικά•
για να πεισθείς κοίταξε το νερό
ο κόσμος υπάρχει μέσα από ρυθμούς.
~*~
55
Αδιαφορώ αν ο Θεός
παριστάνεται με κύκλους
ή με μια ευθεία γραμμή•
δε γίνεται όμως
να παριστάνεται με πρόσωπα.
Wols, Ποιήματα και Αφορισμοί, εκδ. στιγμή, β' έκδοση, 2002.
*Οι παραπάνω πίνακες είναι του ζωγράφου και ποιητή Wols (A. O. Wolfgang Schulze).
Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020
Δανιήλ Χαρμς
ΓΑΛΑΖΙΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ Νο 10
Ήταν κάποτε ένας κοκκινομάλλης που δεν είχε ούτε μάτια
ούτε αυτιά.
Δεν είχε ούτε μαλλιά και συνεπώς κοκκινομάλλη τον
έλεγαν μόνο υποθετικά.
Δεν μπορούσε να μιλήσει, γιατί δεν είχε στόμα. Ούτε και
μύτη είχε.
Δεν είχε χέρια, ούτε και πόδια. Ούτε κοιλιά είχε, ούτε
πλάτη, ούτε σπονδυλική στήλη, ούτε εντόσθια. Δεν είχε
τίποτε! Άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε για ποιον άνθρωπο
πρόκειται.
Καλύτερα λοιπόν να σταματήσουμε ν' ασχολούμαστε μαζί
του.
Daniil Kharms, Γαλάζιο Τετράδιο, εκδ. Νεφέλη, Νοέμβριος 2010.
Ήταν κάποτε ένας κοκκινομάλλης που δεν είχε ούτε μάτια
ούτε αυτιά.
Δεν είχε ούτε μαλλιά και συνεπώς κοκκινομάλλη τον
έλεγαν μόνο υποθετικά.
Δεν μπορούσε να μιλήσει, γιατί δεν είχε στόμα. Ούτε και
μύτη είχε.
Δεν είχε χέρια, ούτε και πόδια. Ούτε κοιλιά είχε, ούτε
πλάτη, ούτε σπονδυλική στήλη, ούτε εντόσθια. Δεν είχε
τίποτε! Άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε για ποιον άνθρωπο
πρόκειται.
Καλύτερα λοιπόν να σταματήσουμε ν' ασχολούμαστε μαζί
του.
6 Ιανουαρίου 1937
Daniil Kharms, Γαλάζιο Τετράδιο, εκδ. Νεφέλη, Νοέμβριος 2010.
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020
Ζήσης Οικονόμου
ΣΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ
Όλα να τ' άφηνες
που σε κρατούν δέσμιο στις πόλεις.
Σου αρκεί μια στέππα ως πέλαγος
μια πάμπα απέραντη σβησμένη
στων οριζόντων το αχανές.
Μια καλύβα στη μέση πρωτόγονη
στην πιο παρθένα γη της Γης
μοναχικός, χωρίς σκοπό
τις μέρες να ζεις κυανές
γεμάτες αγέρα και χρώμα.
Να 'ναι η ζωή σου ηλιοτρόπιο
την τροχιάν ακολουθώντας.
Και να 'ναι
τόσο λεπτός τόσο ανεπαίσθητος
ο εαυτός σου.
Ζήσης Οικονόμου, Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Δάλλα, σειρά "εκ νέου", αρ. 15, εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2002.
Όλα να τ' άφηνες
που σε κρατούν δέσμιο στις πόλεις.
Σου αρκεί μια στέππα ως πέλαγος
μια πάμπα απέραντη σβησμένη
στων οριζόντων το αχανές.
Μια καλύβα στη μέση πρωτόγονη
στην πιο παρθένα γη της Γης
μοναχικός, χωρίς σκοπό
τις μέρες να ζεις κυανές
γεμάτες αγέρα και χρώμα.
Να 'ναι η ζωή σου ηλιοτρόπιο
την τροχιάν ακολουθώντας.
Και να 'ναι
τόσο λεπτός τόσο ανεπαίσθητος
ο εαυτός σου.
Ζήσης Οικονόμου, Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Δάλλα, σειρά "εκ νέου", αρ. 15, εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2002.
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019
Ντέμης Κωνσταντινίδης
Προς τι οι πόζες;
Της Marlboro θυμήσου
τον καουμπόη.
Και δες, κατράμι
πώς γίνεται το μέσα
απ' τα πακέτα.
Δεν τα σηκώνουν
όλοι τα ποιήματα,
τη μαύρη πίσσα.
Υγιεινιστής
να 'μενες καλύτερα.
Και καριερίστας.
Ντέμης Κωνσταντινίδης, 3.8.2019
Της Marlboro θυμήσου
τον καουμπόη.
Και δες, κατράμι
πώς γίνεται το μέσα
απ' τα πακέτα.
Δεν τα σηκώνουν
όλοι τα ποιήματα,
τη μαύρη πίσσα.
Υγιεινιστής
να 'μενες καλύτερα.
Και καριερίστας.
Ντέμης Κωνσταντινίδης, 3.8.2019
*Το ποίημα και η φωτογραφία της ανάρτησης είναι από τη σελίδα του ποιητή στο facebook.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
ΑΜΦΙΑΡΕΙΟΝ (απόσπασμα) Τα συντρίμμια του μυαλού μου πάνω στη σκηνή σφίγγουν σαν εξόριστοι την ενότητα με το ζεστό κορμί σου και μέσα από ρό...
-
ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ [...] Σήμερα, απ' όλα γεμάτοι, μας λείπει ο λόγος. Τα χέρια πέτρινα δεν κάνουν κύκλο να σε χωρέσουν στην αγκαλιά...